ตัวอย่างที่ 1 โปรแกรมให้นักเรียนศึกษาโครงสร้างของโปรแกรมภาษาซี

37

อธิบายโปรแกรม

บรรทัดที่1: เป็นการบอกให้คอมไพเลอร์นำเฮดเดอร์ไฟล์ชื่อ stdio.h เข้ามาร่วมในการแปลผลด้วย
โดย stdio ย่อมาจาก standard input/output และ .h คือ นามสกุลของเฮดเดอร์ไฟล์
ในภาษาซี(h ย่อมาจาก header) ซึ่ง stdio.h คือ เฮดเดอร์ไฟล์ที่รวมเอาการประกาศ
(declaration) ของฟังก์ชั่นมาตรฐานของภาษาซีที่เกี่ยวกับการจัดการด้านอินพุตและ
เอาต์พุตเข้ามาไว้ด้วยกันโปรแกรมนี้มีการเรียกใช้งานฟังก์ชั่น printf() เพื่อแสดงข้อมูล
ออกทางจอภาพ และเนื่องจากส่วนของการประกาศฟังก์ชั่น printf() ถูกบรรจุอยู่ในเฮด
เดอร์ไฟล์ stdio.h ดังนั้นจึงจำเป็นต้องนำเฮดเดอร์ไฟล์ stdio.h เข้าร่วมในการแปลผล
ด้วย
บรรทัดที่2: คือฟังก์ชั่น int main() ซึ่งเป็นฟังก์ชั่นหลักของโปรแกรม การทำงานของโปรแกรม
ภาษาซีจะเริ่มต้นที่ฟังก์ชั่นนี้
บรรทัดที่3: เครื่องหมาย { ระบุจุดเริ่มต้นของฟังก์ชั่น main()
บรรทัดที่4: เป็นการเรียกใช้ฟังก์ชั่น printf() ซึ่งเป็นฟังก์ชั่นมาตรฐานของภาษาซีทำหน้าที่แสดงผล
ข้อมูลออกทางจอภาพ ในที่นี้จะแสดงข้อความ My name is Manaot ออกทางจอภาพ
บรรทัดที่5: เป็นคำสั่งให้รอรับการกดปุ่มใดๆ จากผู้ใช้แล้วจะทำคำสั่งต่อไปในบรรทัดถัดไป
บรรทัดที่6: คืนค่า 0 ดังนั้น ฟังก์ชั่น main() คืนค่า 0 ให้กับโปรแกรม
บรรทัดที่7: เครื่องหมาย } ระบุจุดสิ้นสุดของฟังก์ชั่น main()

Posted on September 15, 2013, in ภาษาซี. Bookmark the permalink. Leave a comment.

Leave a comment